همچنین بخوانید: کم کاری تیروئید: علائم، درمان قطعی، گیاهی و طب سنتی، رژیم غذایی کم کاری تیروئید
اختلالات ژنتیکی بافت همبند که باعث التهاب بافت های همبند بدن مانند مفاصل می شود
ترکیب برگ‌های ریحان و آبلیمو به‌عنوان یکی از درمان‌های خانگی برای بیماری پیسی درنظرگرفته‌می‌شوند. ترکیب برگ‌های ریحان و آبلیمو می‌تواند با تحریک تولید ملانین لکه‌های سفید را کمرنگ‌تر کند.
این بدان معنا است که افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ انسولین تولید نمی‌کنند. بدون انسولین هم بدن نمی‌تواند میزان گلوکز خون را تنظیم کند. بنابراین فرد دچار قند خون می‌شود.
علاوه‌بر روغن زیتون، روغن نارگیل هم یکی از درمان‌های خانگی برای بیماری پیسی است. زیرا روغن نارگیل خصوصیات ضدباکتریایی، ضدقارچی یا ضدانگلی دارد.
همچنین بخوانید: دیابت: انواع، علائم، عوارض، درمان قطعی بیماری دیابت با طب سنتی / دیابت عصبی
ریشه کاسنی را خشک کنید، پودر کنید و سپس مانند قهوه دم کنید و بنوشید.
قند خون, قند خون چیست, جدول قند خون, عدد قند خون نرمال چند است, قند خون بعد از ناشتا چقدر باید باشد, قند خون پایین, درمان قند خون بالا, درمان قند خون بالا در طب سنتی
بیماری پیسی که با نام ویتیلیگو (واژه‌ی پزشکی این اختلال پوستی) نیز خطاب می‌شود، سبب پدیدار شدن لکه های سفید به طور ناگهانی و بدون الگوی خاصی روی پوست می‌شود. این لکه های سفید که محدود به جای خاصی از بدن نیستند، می‌توانند روی پوست صورت، دست‌ها، بازوها، ساق پا و غیره پدیدار شوند، و ممکن است ظاهر بسیار زشتی داشته باشند.
زمانی که فشار خون بسیار پایین است، ممکن است خون و اکسیژن کافی به مغز و سایر اندام‌های حیاتی نرسد. در این شرایط به مراقبت پزشکی اورژانسی نیاز است.
به همین دلیل درمان بیماری خود ایمنی کنترل دائم قند خون می‌تواند از ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت جلوگیری کند.
حدود یک چهارم افراد مبتلا به یک بیماری خودایمنی، بیماری خودایمنی دیگری نیز خواهند داشت – بنابراین نه تنها ژنتیک می تواند خطر ابتلا به یک بیماری خود ایمنی را افزایش دهد، بلکه ژن های شما ممکن است خطر ابتلا به بیماری های دیگری از این دسته هم افزایش دهد.
اختلالات هورمونی مانند افزایش سطح هورمون تیروئید، نقص هورمون نارسایی آدرنال و هیپوفیز
زمانی که پاتوژنی بتواند از مکانیسم ایمنی ذاتی یا ایمنی غیر اختصاصی عبور کند، ایمنی اکتسابی یا ایمنی اختصاصی فعال می‌شود. سلولهای بدن دارای نشانه‌هایی هستند که آن‌ها را از سایر سلولهای خارجی و بیگانه متمایز می‌کنند و بنابراین سیستم ایمنی با توجه به این نشانه‌ها سلولهای خودی را از غیر خودی تشخیص می‌دهد.